ಮೌನ

ಮೌನ ... ಮುಗಿಯದ ಮೌನ
ಎಷ್ಟು ದೂರ ನಡೆದರೂ, ಓಡಿ ದಣಿದರೂ
ಖಾಲಿಯಾಗದ ಮೌನ,

ಗಾವುದ ಗಾವುದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋ
ಸಮುದ್ರದ ಮೊರೆತ,
ಧ್ವನಿ ಕ್ಷೀಣ ... ಕ್ಷೀಣ,
ಕಾಲದ ಗರ್ಭ ಸೀಳಿ ಬಂದ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಸದ್ದು ,
ಮಳೆ ಬಂದು , ಹನಿಯಾಗಿ
ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಉಜ್ಜಿ ಹರಿದು
ಸಾಗರ ಸೇರಿದ ಸದ್ದು ,
ಗಾವುದ ಗಾವುದ ದೂರದ ಸದ್ದು .

ಕಾಲದ ಸರಹದ್ದು ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳು ...
ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ ನೆನಪಿನ ಕೈಗೆಟುಕದ್ದು ,
ಅದರ ಹಿಂದೆ ಓದಿದಷ್ಟು ದೂರ ಕತ್ತಲು ,
ಅದು ನನ್ನ ದೂಡಿ ಮುಂದೋಡುವ ನನ್ನದೇ ನೆರಳು.

ನನ್ನ ಮುಂದಿರುವುದು ಬಿಗಿಯಾದ ಮೌನ,
ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಮೌನ ,
ಅಳು, ನಗು, ಭಯ, ಬೆದರು
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಂದೇ ಏಟಿಗೆ ನುಂಗಿ ಹಾಕಿದ ಮೌನ,
ಬೆನ್ನಿಗೆ ಹಾಕಿದ ನೆನಪಿನ ಬ್ಯಾಗಿನಲ್ಲಿ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಡಬ್ಬಿಗಳ, ಬಾಟ್ಲಿಗಳ ಸದ್ದು

ಮೊರೆತ ಮತ್ತೆ ಕ್ಷೀಣ ಕ್ಷೀಣ
ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೌನ , ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೌನ